1980’li yıllar küresel siyasette neo-liberalizmin hakim olduÄŸu yıllardı. Bu dönem politikalarında devletlerin kamu harcamalarını kısıp, özel sektörü teÅŸvik etmeye baÅŸlaması sonucu birbirine entegre olmuÅŸ yeni bir küresel sistem ortaya çıktı. Bu sistemin günümüze kadar uzanan en önemli sonucu kuÅŸkusuz küreselleÅŸme oldu. KüreselleÅŸme kavramını en basit haliyle açıklamak gerekirse; özellikle teknolojik geliÅŸmeler eÅŸliÄŸinde yeryüzündeki tüm ülkelerin birbirlerinden ve kültürel geliÅŸmelerden kısa sürede haberdar olması, popüler kültür olgusuyla benzer tüketim mallarının bambaÅŸka coÄŸrafya insanları tarafından tüketilmesi olarak ifade edilebilir. Bu doÄŸrultuda artık dünya üzerinde bulunan 206 ülkenin küreselleÅŸme vesileyle birbirlerine empoze olmuÅŸ bir vaziyette tek bir ülke gibi davrandığını söylemek yanlış olmayacaktır. Böyle bir uluslararası sistem içinde teknolojik ilerlemeler ışığında geliÅŸen dijital dönüÅŸümler de tüm ülkeler nezdinde gerçekleÅŸmektedir. Hal böyle olunca firmalar ürettikleri malların ve verdikleri hizmetlerin sınır ötesi pazarlarda da tüketiciyle buluÅŸması için çalışmalarda bulunmaya baÅŸladılar. Son yıllarda firmalar nezdinde trend olan e-ticaretin yerini, günümüzde e-ihracatın almaya baÅŸladığını söylemek yanlış olmayacaktır. Bölgesel anlamda hala popülerliÄŸini koruyan e-ticaretin yanında markalar, uluslararası pazarda faaliyet gösterebilmek ve firma bilinirliÄŸini çok daha büyük kitleler özelinde saÄŸlayabilmek için e-ihracata yöneldiler.

E-ihracat, Elektronik Ticaret Gümrük Beyannamesi (ETGB) kuralları kapsamında yapılan sınır ötesi e-ticarettir. Bu süreç Türkiye üzerinden belli kurallar çerçevesinde 7 kıtaya ürün gönderilmesini mümkün kılan bir iÅŸlemdir. E-ihracatın en büyük avantajı firmaların geleneksel ihracat süreçlerinde ödemekle yükümlü oldukları belli ücretleri mikro bazda e-ihracatta ödemek zorunda olmamalarıdır. Gümrükleme iÅŸlemleri ETGB lisansı olan lojistik firmaları tarafından gerçekleÅŸtirileceÄŸi için hem maliyet hem de fonksiyon açısından geleneksel ihracattan çok daha avantajlıdır.

Kârınızı maksimize etmek ve global bir firma haline gelebilmek için en etkili araçlardan biri olan e-ihracat, sınır tanımazlığı sayesinde dünyanın öbür ucundaki potansiyel müÅŸterinize ulaÅŸabilmenizi ve hizmet götürebilmenizi mümkün kılar. Dijital geliÅŸmelerin giriÅŸimler nezdinde en büyük getirilerinden biri olan e-ihracat, düÅŸük yatırım maliyetleri dolayısıyla mikro alanda mümkün olabilecek en az maliyetle ticaret yapmanıza imkan saÄŸlar. Geleneksel ihracata göre hedef kitleye ulaÅŸmak ve bu kitleyle iletiÅŸimde kalmak çok daha kolaydır. E-ihracatta firma ekonomik istikrarsızlıklardan ya da yerel paranın deÄŸer kaybından en az düzeyde etkilenir. Öyle ki döviz girdileri ekonomik dengesizlikleri faydaya bile dönüÅŸtürebilir. Tüm bunların yanında e-ihracat için devlet destek politikaları da söz konusudur. Bu durum KDV oranının kâra eklenmesine vesile olur.

Türkiye’nin e-ticaret hedefi her geçen gün daha da artmaktadır. 2023 yılı itibariyle 350 milyarlık e-ticaret hedefinin 70 milyar TL’sini e-ihracatın karşılaması beklenmektedir. Bu koÅŸullar altında devlet politikaları da e-ihracatı teÅŸvik eder bir pozisyon almıştır. Elbette ülke ekonomisinde böylesine büyük bir paya sahip olması beklenen e-ihracat dijital dönüÅŸümün de tetikleyici unsuru olacaktır. Dolayısıyla 10 yıllık bir süre bandında Türkiye’nin e-ihracat geliÅŸmeleri doÄŸrultusunda ticarette dijital bir dönüÅŸüme tam anlamıyla entegre olması kaçınılmaz görünmektedir.